Je zou zeggen: het oogstseizoen is de belangrijkste tijd van het jaar voor ons. In zekere zin is dat ook zo, want zonder oogst geen olijfolie. Maar een oogst is niet mogelijk zonder olijven. Olijven moeten groeien, en daarvoor moet de natuur zijn werk kunnen doen. Waarom is de lente dan zo belangrijk in dit proces? Dat leggen we graag uit.
Bloemen als bron
De fundering van onze oogst, die doorgaans in de laatste twee maanden van het kalenderjaar plaatsvindt, ligt in maart en april. Het is in deze periode dat de bomen knoppen en bloemen krijgen. Niet alleen olijfbomen, heel veel andere varianten binnen de flora idem dito. Deze bloemen vormen de basis voor de olijf.
Hopen op een kalme lente
En met een kalme lente bedoelen we vooral een lente die niet gekenmerkt wordt door wind. Gigantisch harde wind. De bloemen zijn namelijk heel fragiel in deze fase en vliegen bij een zucht of een scheet al van haar takje af. We willen dit dus koste wat het kost voorkomen. In deze tijd van het jaar schermen we de olijfgaarden dan ook praktisch hermetisch af. Waar we normaal geiten en schapen laten grazen (en de grond bemesten), mogen zelfs zij er een tijdje niet op.
Adem inhouden tot mei
Deze twee maanden zijn dus ontzettend spannend en cruciaal voor ons. Met ingehouden adem wachten wij mei af. Dan zien we hoe de zaken ervoor staan. Meestal kunnen we opgelucht ademhalen. Het blijft een mediterraans klimaat, hè. Vanaf mei kunnen we de volgende fase van het proces in. Het omploegen van het land, onder meer met tractoren. Om zo de bomen de ruimte te geven om te ‘eten’ en uiteindelijk te volgroeien. Dan kunnen we eind november weer fijn gaan oogsten!
