De grote publiekstrekker van onze film over de totstandkoming van Gkazas Olijfolie is natuurlijk onze bus. Het heeft stevig wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk lukte het ons om een Volkswagen T3 om te bouwen tot authentieke Gkazas-bus.
Hoe kom je eigenlijk aan zo’n bus?
Heel simpel: kopen. Twee weken voordat de reis naar Griekenland werd ingezet is het beestje op de kop getikt. Een automonteur heeft ‘m even bekeken, een ANWB-verzekering Europa werd afgesloten en met een trillend hart is de reis gestart.
Het was een vrij krakkemikkig beestje dus?
Dat kun je rustig stellen, ja. Hij was volledig zwart bestickerd, maar motorisch liep het allemaal wel oké. Er was natuurlijk wat roest her en der, met name aan de onder- en zijkant. Ook was er vier à vijf jaar geen onderhoud aan gedaan (over een APK dus maar te zwijgen) en dat hebben we tijdens de make-over wel gemerkt.
Wie durfde die make-over aan?
Een neef van pater familias George! Hij is car painter en heeft de bus in twee dagen eigenhandig uitgedeukt, geschuurd en gespoten. In een waanzinnig rap tempo, dus. Inmiddels hebben we ‘m hier in Nederland alweer een flinke onderhoudsbeurt moeten geven. Kost een paar duiten, maar dan heb je ook wat.
Wat was jullie oorspronkelijke idee er mee te doen?
Het idee was hem te gebruiken voor de film om zo te laten zien dat de olie daadwerkelijk zelf gehaald wordt. Het kostte ons overigens 4 dagen om in Griekenland te komen, inclusief 26 uur op de boot. En ook dat stuk weer terug, hè?
Waartoe is het beestje nu in staat?
Hij rijdt weer als een zonnetje en steelt op alle markten die we langsgaan de show. Hij redt makkelijk de 100 km/h en als-ie warm is en de wind in de rug heeft hoef je niet raar op te kijken als die zowaar de 115 km/h aantikt! Alhoewel dat minder makkelijk gaat als je er met zeven man in zit. Eigenlijk moet je dat ook niet doen. Vier man is het maximum als je comfortabel dagen in de bus moet zitten.
Dus dat is het verhaal achter onze Gkazas-bus!
