De invloed van olijfolie in de Griekse Oudheid
Olijven, olijfbomen en extra vierge lijfolie spelen een belangrijke rol in de Griekse Oudheid. Elk hebben ze op de een of andere manier invloed gehad op en in deze roemruchte allesbepalende tijd.
Griekse Oudheid
Zo’n 800 jaar voor Christus leefde de beroemde dichter Homerus, vooral bekend van zijn werk ‘Odyssee’. Hierin verwijst hij onder andere naar ‘vloeibaar goud’ en hiermee bedoelt hij Griekse olijfolie. Ook de Griekse held Hercules kwam in aanraking met de olijfboom. Hij droeg namelijk een krans van olijfbladeren en zijn knuppel zou zijn gemaakt van hout van een olijfboom. Ook plantte hij een olijfboom in de stad Olympia.
De Griekse godin Athena kwam eveneens in aanraking met de boom. Zij schonk de stad Athene haar eerste boom. En niet zomaar. Ze was namelijk in een strijd om de stad verwikkeld met de god Poseidon. Waar hij de rots op de Akropolis liet barsten en een klein meertje liet vormen, schonk Athena de stad een olijfboom die vrijwel direct vrucht droeg. Dit zag de bevolking als een waardevollere gift en vernoemden de stad naar haar.
Ook bij ruzies werd het toereiken van een olijftak gezien als een teken van verzoening
De Bijbel
We kennen allemaal het verhaal van Noach en zijn Ark. Saillant detail is dat het teken van leven na tijden op zee te hebben gedobberd een olijftak is, in de snavel van de duif die Noach losliet.
Modernere tijden
Romeinse soldaten werden honderden jaren later na oorlogsprestaties gekroond met kronen van olijven. Dit gold ook voor winnaars van de Olympische Spelen destijds. Zelfs het gouden en ivoren beeld van Zeus in Olympia, op het Griekse schiereiland Peloponnesos, was gekroond met een olijvenkrans. Dit beeld ging helaas verloren bij een brand in een paleis van de Byzantijnse hoofdstad Constantinopel, waar het jaren later naartoe was gebracht.
Symbool van vrede
Iets wat we in deze tijd helaas af en toe vergeten, is het uitdragen van vrede. De olijfboom diende in de Griekse mythologie als symbool hiervan. Als tijdens een oorlog een wapenstilstand ingelast diende te worden, schonk de ene partij een olijftak aan de andere. Ook bij ruzies werd het toereiken van een olijftak gezien als een teken van verzoening.
